bilatəxir

z. <ər.> Təxirsiz (olaraq), gecikmədən, yubanmadan, təcili, tez. <Əşrəf bəy:> Təvəqqe eləyirəm bilatəxir təşrif aparasız. N. V.. . . Ta hökm sənə çatan tək, bilatəxir qoşunu mənə yetirəsən. . Ə. H.. Ruznamə bilatəxir bu adamların edam olunmasını tələb edir. M. İ..